Η μοναξιά της Δύσης, σε σκηνοθεσία του Νίκου Κουρή, ήρθε στο θέατρο Αθηνών!

Ένα απο τα πιο γνωστά έργα του θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Martin McDonagh, "Η μοναξιά της Δύσης" (Lonesome West) (1997), σε σκηνοθεσία του Νίκου Κουρή, έκανε την Πρεμιέρα του την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου στο θέατρο Αθηνών. Στην παράσταση πρωταγωνιστούν ο Νίκος Κουρής, ο Χρήστος Μαλάκης ο Γιώργος Ηλιόπουλος και η Δανάη Μιχαλάκη σε εμβληματικούς ρόλους.

Ώρες και μέρες παραστάσεων:

Κάθε Τετάρτη 21.00

Πέμπτη 21.00

Παρασκευή 21.00

Σάββατο 18.00 (Λαϊκή απογευματινή) και 21.00

Κυριακή 18.00 (Λαϊκή απογευματινή)

Πλοκή:

Το έργο "μιλάει" για δύο αδέλφια, τον Βαλίν (Ν.Κουρής) και τον Κόλμαν (Χ.Μαλάκης), που μετά το θάνατο του πατέρα τους, προσπαθούν να ανεχθούν ο ένας τον άλλο σε ένα ταπεινό σπίτι, στην Κοννεμάρα, μια μικρή πόλη στο Γκόλγουει της Ιρλανδίας. Τα δύο αδέλφια, αφού κηδεύουν τον πατέρα τους, δέχονται μια επίσκεψη απο τον ιερέα και φίλο τους Πάτερ Ουέλς (Γ.Ηλιόπουλος), ο οποίος τυγχάνει να είναι βαριά αλκοολικός.

Ο Ουέλς, συγκλονισμένος απο τον θάνατο του πατέρα των δύο φίλων του, παλεύει με νύχια και με δόντια να ενώσει τα δύο αδέλφια και να εξασφαλίσει μια καλύτερη συμβίώση μεταξύ τους, μιας που τώρα είναι αναγκασμένοι να συμβιώνουν σε ένα μικρό διαμέρισμα.

Ο Ουέλς, απογοητεύεται όλο και περισσότερο με τον καιρό, καθώς αρχίζει να πιστεύει πως αυτά που ενώνουν τον Βαλί΄ν και τον Κόλμαν, δεν είναι τίποτα μπροστά σε όλα αυτά που τους χωρίζουν, καθώς αφορμή για τους άγριους τσακωμούς τους για πάντα θα βρίσκεται ένα σακούλι (Taytos) πατατάκια.

Τη σχέση των δύο αδελφών, μαζί με τον Ουέλς, πασχίζει να φτιάξει και η Γκερλίν (Δ.Μιχαλάκη), μία όμορφη, νεαρή και υπερενθουσιώδης κοπέλα, που τους επισκέπτεται συχνά για να τους προμηθεύσει με μπουκάλια Whiskey, τα οποία κλέβει απο της αποθήκες του πατέρα της.

Το έργο του McDonagh, είναι γεμάτο ανατροπές και τρελό χιούμορ, ενώ αποκτά άλλη διάσταση καθώς εξελίσσεται, αφού απο κωμωδία, γίνεται συναισθηματικό και λίγο "βαρύ".

Γιατί να πάτε να το δείτε:

Πέρα απ' το ότι θα ρίξετε τρελό γέλιο, ίσως και κλάμα, αφού κάθε παράσταση χτυπάει διαφορετική φλέβα στον καθένα, αξίζει να σας επισημάνω πως το θέατρο Αθηνών βρίσκεται στην Μέκκα του πολιτισμού, όπως λέω συχνά, καθώς όπως κι εσείς θα παρατηρήσετε, γύρω απο αυτό υπάρχουν ένα σωρό πολλά άλλα θέατρα. Συγεκριμένα, το θέατρο Αθηνών είναι μεσοτοιχία με το θέατρο Βρετάνια και το "τέλειο" για εμένα είναι πως καθώς βγαίνεις για το 15λεπτο διάλειμμα μιας παράστασης στο "Αθηνών", συχνά συναντιέσαι με το κοινό του "Βρετάνια", το οποίο μπορεί να έχει βγεί απο μια άλλη παράσταση για τον ίδιο λόγο.

Απέναντι απο το Αθηνών/Βρετάνια βρίσκεται το μεγαλοπρεπές θέατρο Παλλάς, το οποίο έκανε επίσης την πρεμιέρα του την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου, για την κωμωδια που λάτρεψε ο κόσμος και επέστρεψε για 16 παραστάσεις, "Το Σώσε". Θα παρατηρήσετε λοιπόν, πως καθώς βγαίνετε απο το θέατρο Αθηνών, θα "ανταμώσετε" με το κοινό του Παλλάς, το οποίο βγαίνει κι αυτό απο μια άλλη παράσταση, σε αυτήν την περίπτωση "Το Σώσε".

Και φυσικά, μετά το τέλος της παράστασης , μπορείτε να πάτε για ένα ποτό στα εκλεκτισμένα και cosy μπαρ της Αθήνας.

Σκηνικά:

Τα σκηνικά της παράστασης, σε βάζουν απευθείας στο κλίμα, καθώς είναι έτσι επιλεγμένα, ωστε να νιώθεις πως είσαι μέσα στο σπίτι του Βαλίν και του Κόλμαν. Επιπλέον, τα σκηνικά φέρνουν στο νου του κοινού τη Δύση, καθώς στον τοίχο υπερταιρεί μια παλιά κυνηγητική καραμπίνα. Προσωπικά, αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο στην παράσταση, ήταν τα σκηνικά, τα οποία επιμελείται η σκηνογράφος Όλγα Μπρούμα.

Enjoy!

cognoscente